Dictum - factum. Julius Caesar
Հուլիոս Կեսարը պնդում էր, որ փիլիսոփայի բոլոր խոսքերը պետք է
լուրջ լինեն եւ իրագործվեն... Ք.ա. 75թ.-ին, ծովով
ճանապարհորդելիս Կեսարը գերի է ընկնում ծովահենների ձեռքը... Ծովահենները 20
տաղանդ ոսկի են պահանջում իբրև փրկագին, բայց Կեսարն արհամարհաբար ասում է, թե
նրանք չգիտեն թե ում հետ գործ ունեն և հայտարարում է, որ կվճարի 50 տաղանդ: Իր
թիկնազորի անդամներին ուղարկելով 50 տաղանդ ոսկու փրկագնի ետեւից, Կեսարը 38 օր
մնում է ծովահենների մեջ, բնավ ցույց չտալով, թե վախենում է նրանցից, այլ
հակառակը՝ իր փիլիսոփայական ճառերն է կարդում նրանց, անկիրթ հիմարներ
անվանում, երբ նրանք հիացմունք չէին արտահայտում լսելով նրա իմաստասիրական մտքերը
եւ անգամ կատակով սպառնում կախաղան հանել բոլորին...
Ծովահենները
զվարճանում էին Կեսարի անկաշկանդ և ուրախ պահվածքով և հանդուրժում նրա
հրամայական վերաբերմունքը: Երբ փրկագինը հասցվում է, ծովահենները թեթեւ սրտով
ճանապարհում են Կեսարին, ում առաջին գործն է լինում նավեր ժողովելը եւ հետապնդելը
նրանց... Կեսարը ետ է վերցնում իր փրկագինն իբրեւ ավար, իսկ ծովահեններին, ովքեր
կատակ էին համարում նրա խոսքերը՝ մեկ առ մեկ կախաղան հանում՝ ինչպես եւ
խոստացել էր...
Կեսարը
սիրում էր կրկնել. "Ասացի՝ արեցի"...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.