Ամերիկացի
հոգեբան Ջոնսոն Սպենսերի "Ո՞վ գողացավ իմ Պանիրը" ("Who Moved My Cheese?"-1998)
գիրքը մեծ ճանաչում ձեռք բերեց մարդկանց վրա մոտիվացիոն մեծ ներգործություն ունենալու
պատճառով: Գրքում ներկայացված այլաբանական պատմվածքի մեջ խոսվում է մարդկային անվերջ
որոնումների մասին, երբ մենք գտնում կամ կորցնում ենք մեզ համար կյանքում ամենացանկալին
(հեղինակը կոչում է այն "ՊԱՆԻՐ"): Այս գրքույկում խորհուրդներ են տրվում,
թե ինչպե՞ս խուսափել մեր անփութության պատճառած կորուստներից և ինչպե՞ս արագ վերակառուցվել
կյանքից ստացած հարվածներից հետո: Խորհուրդ կտամ ընթերցել այս ստեղծագործությունը,
դա ձեզանից շատ ժամանակ չի խլի: Իսկ նրանց համար, ովքեր ծուլանում են գիրք կարդալ և
վարժվել են fast food-ին՝ հերթականությամբ բերում եմ Սպենսերի ուղենիշերը...
Եվ այսպես՝
ü Երջանկության
գրավականը Պանրի սեփական բաժին ունենալն է:
ü Որքան կարևոր
է մարդու համար իր Պանիրը, այնքան մեծ է կապվածությունը:
ü Պանիրը պետք
է հաճախակի հոտոտել, որպեսզի ժամանակին նկատեք, որ այն փոխում է իր որակները:
ü Հաղթահարե'ք
ձեր վախը, ով փոխվելու ունակ չէ՝ չի գոյատևի:
ü Նոր Պանիր
գտնելու հույս կա միայն նոր ուղղությամբ շարժվելու դեպքում:
ü Որքան ավելի
հստակ եք պատկերացնում նոր Պանիր ձեռք բերելու քաղցրությունը, այնքան ավելի վաղ կգտնեք
այն:
ü Ձեր նախկինում
ունեցած հայացքները ձեզ չեն մոտեցնում նոր Պանրին:
ü Որքան շուտ
մոռանաք հին Պանրի մասին, այնքան ավելի վաղ կգտնեք նորը:
ü Առավել խելամիտ
է լաբիրինթոսում նոր Պանիր փնտրել, քան առանց Պանրի անգործության մատնվել:
ü Գնացե՛ք
Պանրի ետևից և հաճույք ստացեք ձեր կյանքում կատարվող փոփոխություններից...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.