Համաճարակային ախտերի հետևանքները միշտ անկանխատեսելի
են: Պատմականորեն համաճարակներն ավելի մեծ չափով հիվանդացություն եւ մահացություն են
առաջ բերել, քան մնացյալ բոլոր աշխարհիկ գործոնները, այդ թվում` պատերազմները: Բերենք
օրինակներ. XIV դարի կեսերին ժանտախտը մի քանի տարվա ընթացքում սպանեց Եվրոպայի բնակչության
մեկ երրորդին, 1918թ.-ի գրիպի համաճարակը խլեց մինչեւ 100 մլն մարդու կյանք, միայն
XX դարում ծաղկից աշխարհում մահացել է 300-ից 500 մլն մարդ` երեք անգամ գերազանցելով
վերջին հարյուրամյակում տեղի ունեցած բոլոր պատերազմների մարդկային կորուստները:
Համաճարակային իրադրություններում հանրային բարիքի եւ անվտանգության նկատառումներից ելնելով սահմանափակվում են մարդկային ազատությունները` վարակակիր անձանց կարանտինային մեկուսացում է հայտարարվում, ճանապարհորդությունները վերահսկվում են, մարդիկ հաճախ զրկվում են ազատ տեղաշարժվելու իրավունքից, պարտադիր կերպով անցկացվող բուժումներն ու պատվաստումները հակասում են ազատ ընտրության եւ քաղաքացիների տեղեկացված լինելու իրավունքներին: Համաճարակների առաջացման հանգամանքների վերլուծությունը ուղղակիորեն հանգեցնում է բնակչության աղքատի խավի էթիկական խնդիրների բարձրացմանը` մաքուր ջրի հիմնախնդիր, թերսնուցում, բնակության անտանելի պայմաններ, գործազրկություն, սանիտարա-հիգիենիկ պայմանների եւ առաջին անհրաժեշտության դեղորայքի բացակայություն:
Համաճարակային իրադրություններում հանրային բարիքի եւ անվտանգության նկատառումներից ելնելով սահմանափակվում են մարդկային ազատությունները` վարակակիր անձանց կարանտինային մեկուսացում է հայտարարվում, ճանապարհորդությունները վերահսկվում են, մարդիկ հաճախ զրկվում են ազատ տեղաշարժվելու իրավունքից, պարտադիր կերպով անցկացվող բուժումներն ու պատվաստումները հակասում են ազատ ընտրության եւ քաղաքացիների տեղեկացված լինելու իրավունքներին: Համաճարակների առաջացման հանգամանքների վերլուծությունը ուղղակիորեն հանգեցնում է բնակչության աղքատի խավի էթիկական խնդիրների բարձրացմանը` մաքուր ջրի հիմնախնդիր, թերսնուցում, բնակության անտանելի պայմաններ, գործազրկություն, սանիտարա-հիգիենիկ պայմանների եւ առաջին անհրաժեշտության դեղորայքի բացակայություն: